آرزوهای بر باد رفته کرزی پس از بوتو

کرزی پس از ترور بوتو درباره این ملاقات گفت: اشتیاق و انگیزه بی‌نظیری در بوتو برای ایجاد صلح در افغانستان یافتم.

سخنان رئیس‌جمهوری افغانستان اما چیزی فراتر از چند کلمه مهربانانه یا تأسف برانگیز می‌نمود، واقعیت این است که وی حساب ویژه‌ای روی پاکستان تحت فرماندهی بوتو با هدف مهار مرزهای مشترک (که به بهشتی امن برای شورشیان طالبان و تروریست‌های القاعده تبدیل شده‌است) باز کرده‌بود؛ نقشه‌هایی که تا عصر نیز دوام نیاورد و ترور خانم سیاستمدار، همگی آنها را نقش بر آب کرد.

اتفاقی که به زعم بسیاری از کارشناسان تروریسم، کشور همسایه را برای تبیین ثبات و امنیت با نوساناتی بزرگ مواجه خواهد ساخت.

اگرچه نفس دیدار کرزی و بوتو که در حاشیه دیدار وی با همتای پاکستانی انجام گرفت چندان عجیب و بحث برانگیز نبود اما به گفته عیاض خان- خبرنگار رادیو افغانستان- این دیدار امیدهای بسیاری را درخصوص بسط همکاری‌ها بین دو همسایه قدیمی ایجاد کرد.

این یک واقعیت است که بوتو در روزهای آخر مبارزات خود برای نجات کشورش، به شکلی فزاینده بر علیه پرویز مشرف سخن می‌گفت و کوتاهی‌های آقای ژنرل در عرصه‌های گوناگون به‌ویژه گسترش دمکراسی و مبارزه فعال با تروریسم و افراطی‌گری را فریاد می‌زد.

اما شاید حذف همیشگی بوتو از صحنه سیاسی، جدا از ناامیدی در مبارزه علیه تروریسم، عقب‌گردی در روابط دو همسایه را نیز موجب شود. یکی از مقامات ارشد افغانستان پیش از ترور بوتو به واشنگتن پست گفته بود: افغانستان به بوتو به‌عنوان جایگزینی مناسب برای آینده پاکستان می‌نگرد.

اکنون همه امیدها در افغانستان بار دیگر به مشرف ختم شده‌است، جایی که بسیاری از ناظران منطقه بر این باورند جز ناامیدی نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت.

الکساندر تیر، یکی از مقامات سابق سازمان ملل در افغانستان، به اکونومیست گفت: مشکلات داخلی در پاکستان، فرصت تفکر برای پرداختن به مسائل خارجی را از مشرف سلب کرده است.